Pamiętacie tę starą bieszczadzką piosenkę?
Ja, król gościńców,
i ścieżek książę
w dziurawym płaszczu
przez świat ten dążę...
W tej figurce urzekły mnie detale: wąsy i zmarszczki na czole włóczęgi, lekko dziurawy kapelusz, pełna tęsknego wyczekiwania mina psa. Dodałam jeszcze kapliczkę z Matką Boską, trochę dzikiego wina z fototrawki, liść na kapeluszu.
Bardzo śliczna figurka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz