Owo "ale" to tym razem twarz - zmęczona, znużona, wymordowana długą wędrówką przez pustynię.
Pustynia nie jest miejscem dla człowieka, ale cxasem trzeba przez nią iść.
Aby dojść do tego, w czym nie smakujesz, powinieneś iść przez to, czego nie smakujesz - powiada klasyk. I tak to właśnie w życiu jest.
Skala 54 mm. Figurkę dostałam w prezencie od Victoriusa - wielkie dzięki! Malowana w dużej części suchymi pigmentami, jak to ostatnio mam we zwyczaju.
Na figurce wprowadziłam tylko jedną zmianę - zamiast chorągiewki na szczycie kija umieściłam krzyż. Ahistorycznie, wiem.
Postumencik kupiony od Czecha na wystawie w Bytomiu, czaszka ze szczurzego zestawu Mantisa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz