Staroć prastary.
Tak na moje oko, to ten model pochodzi jeszcze z lat 70-tych. I jako taki jest cudownie vintage, ale też może być doskonałym punktem wyjścia do sensownej waloryzacji.
Tylna strona pudełka:
Historia okrętu:
Rozrysowane w instrukcji ramki:
Ramki:
Bardzo ładna faktura kadłuba:
Żagle też w sumie niebrzydkie:
A to w oryginale był ażurowy daszek osłaniający górne pokłady:
Do zestawu dołączone były farbki, pędzelek i klej. Bo to był "starter set". Kupiłam go, bo normalnego, nie startera, akurat nie było w sprzedaży.
Farbki Humbrola, na szczęście już akryle, nie emalie. Ale co z tego, skoro i tak nie do użytku? Wywaliłam. Kleju jeszcze nie otwierałam, ale też nie spodziewam się fajerwerków, a pędzelek poszedł mieszkać do pędzelkowni.
Planuję dobrze się bawić, budując toto.
Staroć prastary.
Ten "daszek" to sieć antyzbordażowa. Gdy okręt tonął na wodach Solentu skutecznie uniemożliwiła ewakuację załogi.
OdpowiedzUsuńna ówczesnych karakach z upodobaniem stawiano też różne lekkie drewniane, ażurowe konstrukcje o takiej właśnie urodzie. Pełniły rolę tentu, jeśli się sprawdziły, obudowywano je grubszymi deskami a na koniec zamykano, i tak powstawało kolejne piętro okrętowych nadbudówek. Na których z kolei stawiano następne ażurowe konstrukcje... i tak, dopóki okręt to uniósł.
UsuńA rola przeciwabordażowa, tak, też.