Nad rzekami Babilonu

 Takie coś, nie wiadomo po co powstałe. 

Nad rzekami Babilonu siedzieliśmy *

płacząc na wspomnienie Syjonu.

Na topolach tamtej krainy *

zawiesiliśmy nasze harfy.

Bo ci, którzy nas uprowadzili, *

żądali od nas pieśni.

Nasi gnębiciele żądali pieśni radosnej: *

"Zaśpiewajcie nam którąś z pieśni syjońskich!"

Jakże możemy śpiewać pieśń Pańską *

w obcej krainie?

Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, *

niech uschnie moja prawica.

Niech mi język przyschnie do gardła, *

jeśli nie będę pamiętał o tobie,

Jeśli nie wyniosę Jeruzalem *

ponad wszelką radość swoją.

To brewiarzowa wersja Psalmu 137, 1-6, moim zdaniem zdecydowanie lepsza, niż tłumaczenie Biblii Tysiąclecia. Ale oczywiście każdy ma własną wrażliwość, nie narzucam nikomu mojej. 

Scenka zmontowana z figurki starej żebraczki Paulus Miniatures, kawałka starych drzwi bodaj BlackDoga, i podstawki Micro Art Studio. 

Skala 1/35.