Nie?
No to popatrzcie.
Takie ustrojstwa budowano w czasie amerykańskiej wojny secesyjnej; Amerykanie nazywali je ironclads - po naszemu pancerniki - timberclads - pancerniki z drewna - i cottonclads - pancerniki z drewna, z dodatkową ochroną z bel bawełny. Brzmi to dość zabawnie, ale działało trochę na podobnej zasadzie, jak pikowana przeszywanica chroni przed strzałami z łuku. Co nie zmienia faktu, że przed niczym większym od kuli karabinowej owa bawełna nie chroniła.
Baltic został zbudowany w 1860 roku, dwa lata później przejęty przez Konfederatów i przebudowany na rzeczny pancernik, do 1864 roku służył jako pływająca bateria chroniąca Mobile Bay. Jego maksymalna prędkość wynosiła ponoć aż 5 węzłów, co w sumie jest wartością ledwo co umożliwiającą zachowanie sterowności. Opinię wśród marynarzy miał fatalną - mówiono, że jest zbutwiały jak hubka i do akcji nadaje się jak krypa na muł - ale za to jak wyglądał...!
Jak dla mnie - czysta żywa radość zbudować takie pokractwo.
Zmajstrowałam toto z kartonowej wycinanki CTErtz. Wycinanka oryginalnie została narysowana w skali 1/250, ja zmniejszyłam ją sobie do 1/700. I uznałam, że to akurat - okręt był konstrukcyjnie na tyle prosty, że w większych rozmiarach wyglądałby żałośnie ubogo. A tak... - dodałam trochę druciarni i osprzętu (bazując na jedynej znanej rycinie Baltica i na własnym dobrym humorku), dodałam załogę, zaokrętowałam Kota - i jest OK.
Dla ułatwienia: kot jest czarny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz