Inbox - MJ Miniatures - Polish Winged Hussar - skala 1/9

Jak to Koreańczycy wyobrażają sobie husarię.

Trochę wyobrażają ją sobie z sensem, trochę jednakowoż bez. OK. My też mamy dość mętne wyobrażenia na temat koreańskich wojowników.

Części:

Kadłub. Zbroja jest ładna i w sumie nie ma się czego czepić. Zwierzaczek... hm. Nie wiem, co on był za życia. Kiciuś jakiś? Może...
Skóra układa się dość miękko, jakby bardzo cienko wyprawiona.

Skrzydła. Każde inne, i to jest miłe. Prościej wszak byłoby wyrzeźbić jedno i po prostu skopiować, a tu nie. Popatrzcie na pióra.
Pierwsze poważne zastrzeżenie: skrzydła są za małe. Ale to, mam wrażenie, pewien zamierzony skrót narracyjny, żeby jakoś ogarnąć tę figurkę. Husarze byli wojskiem "rosochatym": skrzydła długaśne (jeśli w ogóle skrzydła - ten wątek pomijam), sterczące wysoko nad głową, kopia długości ok. 4 metrów, chorągiewka na kopii również miała długie ogony. Gdyby to zrobić idealnie w skali, mogłoby źle wyglądać.
A kopia jest króciuteńka. Mniej więcej 1/4 tego, co powinno być.

Ręce. Karwasze ładne, za to rękawice wyglądają na zbyt miękkie, za delikatne. To były porządne, skórzane rękawice, nawet jeśli wyprawione na zamsz, to i tak raczej twarde. Temu chłopcu układają się niemal jak jedwab.
Poza tym chłopak źle trzyma wodze. Odruchem jeźdźca jest trzymać je nie "w garści", a między 4 i 5 palcem. Inaczej też układa się kciuk.

Drobne detale. Do czego jest drucik, jeszcze nie rozgryzłam. Ale na pewno do czegoś.

Twarz. Rzeźbiona podobnie do pyska frankijskiego wojownika z I wieku, też MJ Miniatures, ten sam rzeźbiarz. Twarz z gatunku "prawie wszystko dobrze, ale nie wiem, co niedobrze". Tak na moje oko, to trochę za mało zmarszczek na nosie i pod oczami, policzki ciut za słabo podniesione do góry, język w ustach ułożony "spoczynkowo", nie do krzyku. Nie szkodzi, damy radę.