Henryk X Młodszy Rumpold

 Śliczne. Od Roberta. Dziękuję. 

Konrad Bitschin, kontynuator krzyżackiej Kroniki Piotra z Duisburga, zawarł w swoim dziele następującą informację:

Roku Pańskiego 1422 pomiędzy królem Danii a panami książętami Holsztynu, których wspierały miasta Hanzy powstał spór. Dzięki sławnemu panu i księciu Henrykowi Młodszemu, księciu Głogowa zwanemu Rumpold, posłanemu tam w poselstwie króla rzymskiego zażegnano spór, choć książę ten w czasie owego poselstwa tamże zmarł.

Urodził się Henryk w roku 1390 lub 1396. Jego rodzicami byli Henryk VIII Młodszy Wróbel z linii głogowskiej Piastów śląskich oraz Katarzyna, córka wielkiego miłośnika psów, Władysława II Opolczyka. Henryk miał trzech braci i siostrę. I dlatego właśnie, wszędzie tam gdzie władał, robił to w połowie lub na zasadzie współrządów. Panował więc, połowicznie, w Bytomiu Odrzańskim, Głogowie, Żaganiu, Świebodzinie, Ścinawie i Zielonej Górze. Panem pełną gębą był za to w Przemkowie, Szprotawie, Kożuchowie i Krośnie Odrzańskim. Początkowo ziem do współrządów było więcej ale kiedy na przełomie 1412 i 1413 roku, najstarszy z braci Jan postanowił zostać Janem I żagańskim, odłączył tą ziemię od ojcowizny. Nasz Henryk dzielił więc część głogowską z bratem Henrykiem IX.

W roku 1420 Rumpold rusza na krucjatę przeciw husytom. Impreza okazuje się wielką klęską Zygmunta Luksemburskiego. Nie przeszkadza to jednak naszemu księciu, pod koniec lipca tegoż roku, bawić w Pradze na uroczystościach koronacyjnych Zygmunta, wstępującego na tron czeski. Musiał Rumpold przypaść Zygmuntowi do gustu bo zaraz potem obejmuje z nadania Luksemburga stanowisko landwójta Górnych Łużyc. W roku 1421 już jako wójt Górnych Łużyc głogowczyk znów rusza przeciw kacerzom. W kwietniu następnego roku zostaje zaangażowany w misję dyplomatyczną mającą zapobiec wybuchowi kolejnej wojny polsko-krzyżackiej. Jak widać jego kariera polityczna na dworze króla niemieckiego nabiera rozpędu.

Aż wreszcie, we wrześniu 1422 zostaje Henryk X wysłany przez Zygmunta Luksemburczyka z misją rozjemczą w sporze o Szlezwik. Negocjacje rozpoczęte w Lubece, przenoszą się do Flensburga. Biorą w nich udział, jak powiedziano wcześniej, król duński Eryk, książęta holsztyńscy Henryk, Adolf, Gerhard oraz przedstawiciele miast hanzeatyckich, między innymi Lubeki, Hamburga i Roztoki. Henryk X odnosi sukces jako negocjator i pierwszego stycznia 1423 roku wystawia dokument rozjemczy. Król duński, zadowolony z wyniku negocjacji, proponuje Rumpoldowi za żonę córkę księcia pomorskiego. Przypuszcza się, że chodziło o Adelajdę, córkę Bogusława VII słupskiego. Prawdopodobnie ślub ten nawet doszedł do skutku.

Niestety, 18 stycznia Henryk umiera. Powodem zgonu miała być panująca w okolicach Flensburga zaraza lub nieznana choroba, być może o podłożu kardiologicznym. Pochowany zostaje w kościele Marii Panny w duńskim Haderslev.

Jeśli walczył z Husytami z powodu przekonań religijnych nie zaś w interesie politycznym to jego duch musi czuć się nieswojo, będąc świadomym, że doczesne szczątki spoczywają w murach katedry luterańskiej. Pierwszej świątyni w Danii, w której głoszono nauki Marcina Lutra.